അമ്മ || Mother

ഒന്നും നേടാനും നഷ്ടപ്പെടാനും ഇല്ലാതെ, അമ്മയുടെ ചുണ്ടിലെ ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രമായി, ഈ ഭൂമിയിലേക്കു, ഒരു സ്വപ്നത്തിലേക്കെന്നപോലെ, വന്ന ഞാൻ ഇന്നു നിൽക്കുന്നതെവിടെ?

എന്നെ സ്നേഹിച്ചു സ്നേഹിച്ചു, എന്നെ ഞാൻ ആക്കിയ, അറിവിന്റെ ആദ്യാക്ഷരങ്ങൾ പറഞ്ഞുത്തന്ന എന്റെ അമ്മയ്ക്കു ഞാൻ എന്തു നൽകി? വേദനകളല്ലാതെ? ഞാൻ വീഴുമ്പോൾ എനിക്കുണ്ടകുന്ന മുറിവുകൾ എന്നേക്കാൾ വേദനിപ്പിച്ചതും എന്റെ അമ്മയെ അല്ലേ? ഒടുക്കം ഞാൻ വളർന്നു വലുതായി, ഞാനായി, എനിക്കായി ജീവിക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ മറക്കുന്നതും എന്റെ അമ്മയുടെ വാത്സല്യം തന്നെയല്ലേ? എന്റെ നേട്ടങ്ങൽക്കുവേണ്ടി ഞാൻ നെട്ടോട്ടമൊടുമ്പോളും, മറക്കുന്നാതും, എന്നെ എടുത്തു വളർത്തി, എന്റെ ഓരോ ആഗ്രഹങ്ങളും മോഹങ്ങളും സാധിച്ചു തന്ന, രാത്രിയുടെ അരണ്ട യാമങ്ങളിൽ എന്നെ ഓർത്തു കരയുന്ന എന്റെ അമ്മയെ അല്ലേ?

അമ്മയുടെ പുഞ്ചിരിയായി വന്ന ഞാൻ ഇന്നു അമ്മയുടെ വറ്റാത്ത, ഒരിക്കലും തോരാത്ത കണ്ണുനീരായി മാറിയില്ലേ?

with nothing to gain or lose
came i, down to earth
as the smile of her, my mom.
loved me all along, she,
thought me the letters,
made me ME and loved me.
my wounds, just skin bound,
turned heart breaking for her.
grew i, to be I, lived for I,
forgot, her love and care..
grew i, listening to her weeps,
in the dark nights, for me,
but yet, forgot i, for my aims to reach..
her tears, knew i, of them, yet cared not..
came i as her smile, turned i as her tears
every moment of my existence
another drop of tear from her eyes..


a pessimist resides in me, i am the one who sees the world through the optimistic views of a pessimist.
Dedicated to my grand mother, who i have hurt a lot, who still loves me and cares me..